Kamperen 2
HoeksteenWe verlaten de camping in Amiens.
Ik tik ‘Bayeux’ in op de TomTom. We gaan daar de kerk bekijken en daarna de D-daystranden van Normandië.
Na ongeveer anderhalf uur leidt de Belgische damesstem van de TomTom ons van de snelweg.
“Neem de volgende afslag.”
Al snel dwalen we over de smalste landweggetjes van Picardië.
“Is dit wel goed”, vraagt mijn vrouw Jessica, “zo komen we er nooit.”
“De TomTom heeft het altijd goed”, zeg ik.
Maar inwendig slaat de twijfel toe.
Misschien had ik niet een vrouw als navigatiestem op de TomTom moeten nemen. Vrouwen en kaartlezen gaat nooit goed.
Ik parkeer langs de kant van de weg en stel een mannelijke navigatiestem in.
“Alsof dat wat helpt”, zegt Jessica.
Ze heeft inmiddels de papieren kaart op haar schoot.
“Omdraaien”, zegt ze, “terug naar de snelweg.”
“Keer om”, roept de TomTom na 5 minuten.
“Zet dat ding nu uit”, beveelt mijn vrouw, “en luister alleen naar mij.”
Tot mijn stomme verbazing rijden we een half uur later de snelweg weer op.
Drie uur later komen we aan op de camping bij Bayeux.
Pal voor de deur.
Zelden zo’n triomfantelijke blik naast mij gezien.
