Afbeelding
Almere DEZE WEEK

Roeier Niki van Sprang op jacht naar Olympisch succes

Sport

Door Henk Mathlener

ALMERE - De Almeerse roeier Niki van Sprang gaat deze zomer in Japan op jacht naar Olympisch succes. “ Er wordt altijd een beetje lacherig gedaan over roeivereniging Almere Pampus, maar er zijn door de jaren heen heel wat talenten vandaan gekomen. Het is mijn tweede thuis en het geel en blauw zijn mijn kleuren.”

Niki van Sprang is geboren in Duitsland en kwam na zijn studie in Amerika, het land waar hij nog steeds een sterke band mee heeft, op zijn dertiende naar Almere. De eerste zestien jaar woonde Van Sprang op een boerderij en deed hij eigenlijk niet aan sport. “Ik ging eigenlijk pas later naar sporten kijken, omdat mijn moeder dat als voorwaarde stelde voor het mogen aanmaken van een e-mail en MSN-account. En ik ben bij een aantal “klassieke” sporten gaan kijken, maar had geen klik. Totdat mijn stiefmoeder, oud wereldkampioene roeien namens Duitsland, zei dat ik wel talent voor roeien zou kunnen hebben. En ze had gelijk, maar nog veel belangrijker was de roeivereniging Pampus. Hier vond ik een tweede thuis met leuke mensen en een sport waar ik verliefd op geworden ben.”

Drie periodes

De carrière van Niki kan in drie periodes worden verdeeld. De eerte periode was bij Pampus, met veel lol en sportbeoefening voor zijn plezier. Daar maakte hij zijn eerste halen en ontwikkelde zich door tot aan het eerste WK junioren. In 2013 stapte hij over van het ‘kleine cluppie’ naar de hoogst aangeschreven publieke universiteit in Amerika met een totaal sportbudget van rond de 80 miljoen dollar. “Ik had opeens ploeggenoten die wereldkampioen waren. En zelfs een die maar liefst acht keer naar de Olympische spelen was geweest. Het was een fantastische periode met een hecht, competitief team.’”

Qua prestaties ontwikkelde hij zich beter dan hij had durven te dromen en in het laatste jaar werd het nationaal kampioenschap binnengehaald. Een droom voor de Almeerder, omdat tot die tijd alleen bronzen en zilveren plakken zijn deel waren. Maar op fysiek vlak ging het in het laatste seizoen minder. Hij miste door twee golf-ellenbogen bijna de hele winter en tijdens de allerlaatste race tijdens de Royal Henley Regatta 2016 roeide hij zelfs met een hernia.

Nederlands team

In 2017 sloot hij aan bij het Nederlandse team, maar opnieuw speelde de rug op en ging hij, net als in de juniorentijd, scullen. Dat is een variant van roeien waarbij elke roeier twee riemen heeft. De comeback, en het scullen, ging beter dan verwacht. Hij won de skiffhead en een zilveren medaille op het NK. Maar fysiek en mentaal ging het niet lekker en de coaches konden er steeds minder begrip voor hem opbrengen. Al snel was het dan ook einde verhaal. Van Sprang: “Men meende mij voor mezelf te moeten beschermen, waardoor me de kans ontnomen werd om op sportieve manier te vechten voor mijn Olympisch ticket. Het was een harde klap en leek het einde van de Olympische droom.”

Eigen plan

Vanaf dat moment trok de Almeerder zijn eigen plan en kwam de samenwerking met Guillaume Krommenhoek, een andere overblijver uit het boordroeien. In de twee-zonder wisten zij zich te kwalificeren voor de Olympische Spelen. In die tijd trainde Van Sprang veertig uur voor elke minuut wedstrijd. Dat zegt genoeg over de hoeveel arbeid die er nodig is om op het hoogste niveau te roeien. Bij het EK werd de halve finale gehaald en werd voor een hoogstestage afgereisd naar Oostenrijk. Nu wacht Japan.

“We zijn eigenlijk wel een gek duo, Mini en Maxi werden we laatst genoemd in de Telegraaf, maar soms werkt het gewoon. Qua sportbeleving lijken we wel op elkaar. De droom en het doel is natuurlijk een medaille. Gemakkelijk zal dat zeker niet worden maar de snelheid is er. We zullen top moeten zijn, maar dan kunnen we zeker mee strijden om de medailles.”

Niki van Sprang (rechts) in de boot met zijn maatje Guillaume Krommenhoek. (Foto: Merijn Soeters - www.merijnsoeters.com)

Uit de krant

Politiek

112

Uit

Sport

Wonen

Auto