Met dyslexie kun je het heel ver schoppen
ALMERE – Er wordt veel met cijfers gegoocheld maar naar nu wordt aangenomen heeft 3,6% van de instromers in het primair onderwijs enkelvoudige dyslexie heeft. Dat zijn jaarlijks dus 7.200 kinderen. Zij kunnen kracht putten uit het veel geroemde boek ‘de gave van dyslexie’ van Ron Davis dat inmiddels aan de vijftiende druk toe is.
Ron Davis (1942) was het kind op school dat niet zo goed kon meekomen. Hij was niet dom, maar op één of andere manier vielen de puzzelstukjes niet op hun plaats. Met de kennis van nu weten we dat dyslexie, en de manier waarop men daarmee omging, hem parten speelde. Desondanks werd hij een geslaagd ingenieur, zakenman, beeldhouwer en schrijver. Hij vond een methode uit om dyslexie de baas te worden en in zijn eigen voordeel te laten werken. Op zijn 38e ontwikkelde hij een manier om een heel boek in slechts een paar uur tijd te lezen. Die ontdekking vormde de inspiratie voor de ontwikkeling van de ‘Davis-methode’. Letterlijk honderdduizenden mensen over de hele wereld zijn sindsdien geholpen om gewoon te leren lezen, schrijven en studeren.
De gave van dyslexie
Het boek ‘De gave van dyslexie’ is in tientallen landen en tientallen talen en in tientallen drukken verschenen. Davis beschouwt dyslexie niet als een probleem of een stoornis; hij benadert het als een gave. En vanuit die invalshoek bezorgt hij de lezer een scala aan nieuwe kansen en inzichten. De vijftiende druk is tot stand gekomen in samenwerking met Stichting Davis Dyslexia Nederland (DDA-Nederland). Zonder hun inbreng was dit boek niet geworden tot wat het nu is: een uiterst waardevol standaardwerk voor al die mensen in Nederland die denken dat ze niet zo slim zijn. Terwijl bekende mensen met dyslexie zoals Da Vinci, Einstein, Jochem Meier en Dennis Bergkamp het tegendeel bewezen hebben.