Het stuk bosperceel waar het appartement Leeghwaterhof moet komen. (Archieffoto: Fred Rotgans)
Het stuk bosperceel waar het appartement Leeghwaterhof moet komen. (Archieffoto: Fred Rotgans) Fred Rotgans

Komst seniorenflat doet pijn bij Waterwijkers

Wonen

WATERWIJK – De komst van de seniorenflat ‘Leeghwaterhof’ op het bosperceeltje tussen de Snoekstraat, Barracudastraat en de Kreeftstraat in Waterwijk doet nog steeds pijn bij de omwonenden. Donderdag maakten zij van hun hart geen moordkuil tijdens de Politieke Markt.

Door Marcel Beijer

Woningbouwvereniging De Alliantie wil op het terrein 56 seniorenwoningen bouwen onder het motto ‘Bouwen voor de wijk’. Uit een in 2012 gehouden enquête zou blijken dat veel Waterwijkers in hun eigen wijk willen blijven wonen, nu zij een dagje ouder worden. Maar liefst acht bewoners lieten donderdag hun ongenoegen blijken over de plannen. Veel van hen hebben het bosstrookje in 35 jaar tijd groot zien worden en stellen dat het een sociale functie heeft. “Het is een sociale ontmoetingsplaats”, zei een inspreker. “Met een WK of op Koningsdag gaan veel bewoners er naar toe voor de gezelligheid. Oudere mensen gebruiken het om een blokje om te lopen, kinderen kunnen er lekker een balletje trappen. Ook wonen er veel dieren zoals vleermuizen en een vossenfamilie.”

Bouwen

Andere insprekers vragen zich af waarom uitgerekend dit kleine stukje groen moet worden volgebouwd. Elders in de stad in ruimte genoeg, zo werd geredeneerd. Ook is er gerede twijfel over het motto ‘Bouwen voor de wijk’. “Hoeveel Waterwijkers hebben interesse getoond?”, vroeg een inspreker. “Uit de gehouden enquête concludeert de gemeente dat er het er ‘veel’ zijn. “Maar wat is veel? Ik wil dat 100 procent duidelijk hebben. Bovendien is de enquête bijna tien jaar oud. “Hoe relevant is die nog?” 

Participatienota

De gemeente werkt aan een nieuwe participatienota. Die is hard nodig, zo bleek maar weer. In 2019 voelden de bewoners zich al overvallen de plannen. Ergernis was er over een uitleg die ambtenaren en medewerkers van De Alliantie een paar jaar geleden gaven. “Niet één van hen woonde in Almere. En die beslissen wel over ons.”

Een vrouw vertelde dat ze bij de enquête zelf ook had ingevuld graag in de wijk te willen verhuizen. “Maar toen werd er een plaatje getoond van een prachtcomplex bij de Leeghwatersluis. Dat vond ik mooi. Maar opeens staat zo’n ding dan voor je deur.”