Recensie: Floriade, een hele tippel, Feeding, healthying, en greening the city: maar hoe?
AlgemeenALMERE – Wie de Floriade bezoekt heeft goede wandelbenen nodig. Er kan uren gewandeld worden over het evenemententerrein. Een dagdeel bezoek is eigenlijk niet voldoende. En dat deed uw journalist, hij wandelde er 4 uur rond, voornamelijk hier en daar in gezelschap van Duits- en Engelssprekenden. Veel Nederlanders kwam hij niet tegen.
Door Robert Mienstra
Het chagrijn in Almere over de Floriade is groot. Tijdens de wandeling bleef de vraag of dit wel terecht is. Het thema van de Floriade is feeding the city, healthying the city en greening the city. Na afloop had ik daar weinig van opgestoken. Daarvoor is er te weinig te beleven met te veel leeswerk in de paviljoens, die het meest bezochte deel van het evenement vormen. Het Amsterdam/Almere-paviljoen is meer een doorsnee tuin, net als China. Waarbij die laatste beter uitgevoerd is en leuk om even in te zitten, maar weinig nieuws onder de zon.
Thailand, een van de opzienbarendste en meest gefotografeerde paviljoens, was gesloten. Net als Suriname, dat was nog in aanbouw. Het paviljoen van Sudan is een souvenirwinkel waar handgemaakte portemonnees en beeldjes verkocht worden. Ook Bangladesh had voornamelijk toeristische voorwerpen uitgestald. Duitsland blinkt uit met een groot horecagedeelte. Qatar laat iets zien van landbouw in de woestijn en er is een bouwwerk met windmolentjes. Misschien is het paviljoen van de Wolunie Almere wel het aardigst. Even rondkijken naar flesjes met gekleurde wol die ogen als een kunstwerk.
Al met al kan je een uurtje door de paviljoens te dwalen, maar het groots naar buiten gebrachte thema van de Floriade komt niet echt duidelijk naar voren. Bovendien is een aantal perken nog niet af. Hoe verder op het terrein, hoe meer open plekken.
Kabelbaan
Uitzicht vanuit de kabelbaan. (Foto: Almere DEZE WEEK) -
Een ritje met de kabelbaan is leuk, vooral voor mensen die nog nooit in een kabelbaan hebben gezeten. Ronduit teleurstellend was dat er geen ritje terug met de kabelbaan mogelijk is op de Floriadepas. Dat werd dus een flinke tippel terug naar het centrum van de Floriade. De beveiliger bij het eindpunt van de kabelbaan kreeg het flink om de oren van bezoekers die weer terug wilden. Vooral het gezin met kleine kinderen dat bij mij in de cabine zat was not amused. “Ja, zo gaat het de hele dag”, verzuchtte de medewerker. “Ik kan er ook niets aan doen, u mag niet terug, of u moet betalen.” Het gezin probeerde de moed er in te houden, maar de kleine kinderen begonnen jengelend aan de weg terug.
Green island
Een aangename verrassing zijn de eilanden Utopia en het Green island, het oude Vogeleiland, het bos op de noordkant dat grotendeels intact is gebleven. Het is er goed vertoeven met de vele zingende vogels. Ik was er een van de weinige wandelaars. ’ Het eiland is een ‘bos der verbeelding’, verrassend met de tuin van de Wilde Weelde waar tuinmannen informatie gaven over inheemse plantensoorten. Leuk zijn de kunstwerken van natuurlijke materialen zoals de klinkboom en de wenstoeter die gericht staat op het Weerwater. Ook het kleine theatertje gaat mooi op in de omgeving. Uiteindelijk kreeg ik op beide eilanden het echt groene gevoel, in tegenstelling tot de rest van het evenement. Maar ja, wandelen in een bos kan overal rondom Almere.
Kassen
De kas heeft een hoog tuincentrumniveau. (Foto: Almere DEZE WEEK)
Het kassencomplex valt zwaar tegen. Veel bossen tulpen die de buitenlanders veelvuldig fotograferen, en tuincentra-achtige uitstallingen. Er zijn verder veel betonnen vloeren te zien die de indruk geven dat de expositie hier nog niet af is.
Museum M.
Ook dit kreeg bij mij de handen niet op elkaar. Een zaaltje met ‘kunststof’ bomen en een zaaltje met een tekenfilm over vlinders en bloemen. De onderdompeling in immersieve kunst heb ik totaal gemist.
Horeca
Dit is goed geregeld op de Floriade. Er zijn in het eerste gedeelte veel terrassen, foodtrucks en zelfs een fritestent. Opvallend was dat de buitenlanders die met bussen werden aangevoerd hier al snel neerstreken. Het was moeilijk een vrij stoeltje te vinden. De terrasjes die wat verder op het terrein lagen, waren leeg.
Uiteindelijk
Het is geen straf om op de Floriade rond te lopen. Het is er aangenaam wandelen. Maar om nu te spreken van ‘het mooiste park ter wereld’ zoals de Floriadedirecteur ooit zei, nou nee. Ik heb mooiere tuinen gezien in Italië, zoals bijvoorbeeld de Engelse tuin die ik bezocht in het Lago Maggiore. ‘Growing green’ is het thema van het park. Maar dat komt lang niet overal spraakmakend naar voren. De Floriade is vooral een park voor aardige lange wandelingen. Voor hele gezinnen lijkt mij de toegangsprijs hiervoor wel heel erg hoog. En lange wandelingen in het groen kunnen overal in Almere. En dan wel gratis. Verder blijft de vraag of dit echt een wereldtuinbouwtentoonstelling is.
