Monumentale kunst in Almere
Berculin als scharnier
STAD CENTRUM - Kunst in de openbare ruimte kom je in Almere overal tegen. Wie heeft het bedacht en wie heeft de kunstenaars uitgekozen? Oud-stedenbouwkundige Brans Stassen vertelt erover in een serie stukken over monumentale kunst in Almere.
Beelden kunnen gehouwen zijn uit marmer of gegoten in brons, maar in onze tijd zijn er ook kunstenaars die hun beelden van staal in elkaar lassen. Voor Nederland denk je dan aan namen als Carel Visser of André Volten en in Almere hebben wij een prachtige Arie Berculin. Net als in mijn vorige bericht gaat het hier over een opdracht in het kader van de een procents-regeling, in dit geval voor de Echnaton-school in Stedenwijk. Dit keer was niet het vierkant onderwerp, maar de cirkel, in de vorm van een paar enorme ringen die hij plaatste op het voorplein van de school.
'Openzwaaiende deuren'
Waarom deze vormen juist hier? Dat is geen toeval. De twee woonwijken ter weerszijden van het Weerwater zou je vanuit de lucht gezien kunnen zien als twee deuren die openzwaaien. De Stedenwijk en de latere Filmwijk draaien allebei meer dan 90 graden weg naar west en oost. Dat werkt door in tot de verkaveling van de gebouwen en pleinen waar die hoekverdraaiing ergens begint. Voor de ontwerpers van de stad was het een uitdaging om juist van die draaiing iets bijzonders te maken, je zou kunnen spreken van “scharnieren voor die openzwaaiende deuren”.
Voor de latere Filmwijk aan de andere kant functioneerde een heel buurtje, half cirkelvormig ontworpen, als scharnier. Maar hier in het begin concentreerde de draaiing zich op één enkel gebouw, en dat was juist de Echnaton-school. Speciaal voor de plek waar de richtingen van het centrum en de “openslaande” Stedenwijk samenkomen heeft Berculin zijn cirkelvormige beeld gemaakt. Dat het hele plein nu fungeert als fietsenstalling kunnen we dit bijzondere beeld eigenlijk niet aandoen. Kom op, dat moet toch ergens anders kunnen. Gestalde fietsen kun je desnoods stapelen, maar aan de andere kant van de school zodat Berculin weer de ruimte krijgt die hij verdient.
Door Brans Stassen