Getuigen gezocht

ALMERE - Mevrouw Riphagen plaatste in de rubriek Lezers Schrijven op 25 mei de brief 'Kalf' over de lelijke valpartij die haar man maakte. Ze heeft inmiddels de gemeente aansprakelijk gesteld en zoekt nu getuigen van de gebeurtenis.

'Ik heb de gemeente Almere aansprakelijk gesteld voor de vreselijke val van mijn man zondag 22 mei', schrijft Riphagen in vervolg op haar brief. 'Wel, ik heb een bericht gehad en men wil weten of er getuigen zijn die het gezien hebben en zich willen melden.' Riphagen vraagt of de redactie hiervoor een oproep wil plaatsen. 'We zijn vooral op zoek naar een mijnheer die mijn man geweldig heeft geholpen en bijgestaan', aldus de briefschrijfster. Hieronder nogmaals de brief over het voorval.
Mailen kan naar: t.riphagen@upcmail.nl

Kalf

Als het kalf verdronken is, dempt men de put. Zo gaat het vaak bij gemeentes. Zondag 22 mei was het mooi weer en het leende zich een terrasje te pakken in het centrum van Almere stad. Mijn man loopt wat moeilijk vanwege zijn prothese en wordt ook een dagje ouder. We parkeerden de auto op de invalide parkeerplaats bij het Flevoziekenhuis. Ik liep vooruit om te kijken of er plek was. Wenkte mijn man, hij zag niet dat er een verhoging was en viel voorover op het terras met zijn gezicht op de grond. Zijn neus bloedde hevig en zijn knie, waar de prothese aan gekoppeld zit, was beschadigd. Velen kwamen aansnellen om mijn man te helpen, één man heeft mijn man fantastisch geholpen. In het Flevoziekenhuis is zijn hevig bloedende neus gehecht. Hij ligt nog steeds op bed. We hebben nu even thuiszorg. Dit had weer niet hoeven gebeuren als de gemeente de afloop naar het restaurant niet verhoogd had. Waarom een gedeelte laag en hoog? De kleuren van de tegels geven ook geen onderscheid aan. Levensgevaarlijk. Het zware ongeluk in 2009 toen hij met zijn racefiets bij Hout op de ventweg werd gegrepen door een tractor had ook voorkomen kunnen worden als het zicht voor zowel mijn man als de tractor bestuurder goed was geweest en het dichtbegroeide struikgewas gesnoeid was geweest. Weer een hoop verdriet en ellende en geregel op je oude dag. Voorlopig voor ons geen terrasje meer. Jammer.

Fam. Riphagen