NIMBY

Het valt mij op dat het not in my back yard principe (NIMBY) in hoge mate door de bestuurders van deze stad veroorzaakt is. De verdichting van wijken worden voornamelijk in de oude wijken gedaan en zelden in de wijken met dure grote koophuizen. Bovendien was en is er bouwgrond genoeg in Almere. Kijk maar eens naar de wijk de Velden en Overgooi. Bouwgrond genoeg maar de VVD wil daar geen huizen voor de lage of middeninkomens. Er zijn de laatste twintig jaar genoeg huizen gebouwd. Helaas voornamelijk grote dure koophuizen. Kijk eens naar voormalig Jeugdland in Almere Haven. Daar zijn de kinderen vanaf gejaagd om er huizen op te bouwen. En kijk eens wat er staat: niet de huizen die nodig zijn maar opnieuw kapitale woningen. Logisch dat de mensen niet willen dat het weinige groen in de oude wijken bebouwd worden door wanbeleid van de gemeente. 

Nelle Zegwaard

Floriade

Wat is het een mooie tijd geweest op de Floriade. Als vrijwilliger heb ik er mijn ziel en zaligheid in gelegd. En wat heeft het mij verdrietig gemaakt dat er zoveel negatieve reacties zijn geweest. Deze nare reacties hebben er onder anderen toe geleid dat er veel te weinig bezoekers geweest zijn. Als je mee bent gegaan in deze negativiteit dan heb je wellicht gedacht 'waarom zal ik naar zo’n dure, lelijke Floriade gaan?' Ja waarom? Omdat je als bezoeker zoveel moois had kunnen zien. Prachtige paviljoens met mooie bloemen en planten. Ik heb me verbaasd over de betrokkenheid van inventieve mensen die bezorgd zijn over deze tijd en de toekomst. Zij zitten niet bij de pakken neer maar pakken het aan en zorgen dat er voor ons en voor de komende generaties weer een toekomst is waarin men met vol vertrouwen kan leven. Er waren zoveel bevlogen jonge mensen die hun best deden om ons te laten zien hoe we de toekomst in kunnen gaan zonder doemdenken maar met hoop en vertrouwen. Ja, het heeft veel geld gekost. Laten we het omdraaien en wees alsjeblieft positief. Er is al genoeg rottigheid in de wereld. Laten we samen van Almere een mooie, groene en leefbare stad maken dat op de toekomst is voorbereid. Almeerders wees trots op je stad en laten we de handen ineen slaan. Het is fijn om te weten dat Utopia eiland verder gaat. Kijk eens op https://utopiaeiland.nl en verbaas u. 

Mies van der Heide

Woningnet

Uit het artikel “Taakstelling huisvesting vergunninghouders lukt niet” (ADW 8/3) maak ik op dat vanaf december 2022 alle vrijkomende sociale huurwoningen worden toegewezen aan vergunninghouders en andere urgenten. In de praktijk worden er wekelijks nog wel wat woningen via Woningnet Almere aangeboden, maar het aanbod is de laatste maanden sterk gedaald. Laat je woningen voor studenten, jongeren of senioren buiten beschouwing dan blijft er vaak heel weinig over. Bij het overzicht van verhuurde woningen kan iedereen ook zien dat het overgrote merendeel van de woningen via directe bemiddeling wordt toegewezen. Ik vraag me af of deze in Almere ontstane situatie ook illustratief is voor andere gemeenten. In hoeverre valt ons stadsbestuur iets te verwijten? Dat zou eens goed onderzocht moeten worden.

Ron Willard, Staatsliedenwijk

Kunstmuseum

Met niet geringe verbazing de redenering van Groen Links en PvdA op de Politieke Markt gelezen. De logica die beide partijen gebruiken is enorm lachwekkend en ontoelaatbaar. Aangetoond is door weldenkende mensen dat het museum in principe niet meer dan 470 bezoekers heeft gehad als we de (gedwongen) scholieren terecht niet meetellen. Als we dus een besluit nemen dat achteraf geen haalbare kaart, ergo verliesgevend, is moeten we dat door laten gaan omdat het besloten was goed of fout doet blijkbaar niet ter zake. Ik vraag mij in alle ernst af hoe een realistisch, weldenkend politicus dit argument wil gebruiken. Als reden om toch maar een verliesgevend project door te laten gaan. Gezien de ellende van de Floriade en het kunstmuseum lijkt mij de tijd gekomen om zwaardere eisen van colleges waarvan belangrijke, en zeker financiële, besluiten worden verwacht te stellen want dit lijkt nergens op en verkwisting van belastinggelden. De voorstanders kunnen beter meteen een baan elders zoeken.

Cees Jacobs

Extra stemlokaal

Woensdag 15 maart 's middags stond er al een lange rij voor het stemlokaal in Danswijk. Veel mensen haakten toen al af om te stemmen. Maar in de avond was de wacht rij nog langer geworden en liep de wachttijd op tot meer dan een half uur. Is het weglopen van enkele stemmers een extra stemlokaal waard?

Roy van Hees

Participatie

Participatie staat bij de één sierlijk in het verkiezingsprogramma en bij de ander rolt het over de tong, alsof het een heerlijk glas wijn is, maar daar blijft het bij. Burgers, ondernemers, onderwijsinstellingen moeten alles uit de kast trekken om gehoord en gezien te worden. Groepen en stichtingen worden vaker in Almere gevormd, om sterker te staan. De saamhorigheid groeit op dat vlak gelukkig wel. Een stem in de vorm van advocaten die met tikkies verzamelde donaties betaald worden. Iedere nieuwe verkiezing, stemt men niet of massaal op een nieuwkomer. Oud en vertrouwd speelt in de politiek kennelijk geen rol, zolang burgers consequent worden genegeerd. Wat is een democratisch gestuurde stad eigenlijk waard als er bij de verkiezingen weinig opkomst is en partijen, die stemmers verliezen, willens en wetens een meerderheidscoalitie willen vormen om hun eigen idealen te kunnen nastreven? Het signaal naar de burger is dan, dat zij er níet toe doen. Het is beschamend, droevig en hypocriet. Tijd dat het licht aan gaat, want dit soort politieke tsunami’s blijven voortduren. Zogenaamd participeren heeft een polariserend effect. Het is zoiets als een wolf in schaapskleding en daar wacht niemand op, want we willen uiteindelijk allemaal een goede afloop.

Maribel Gonzalez Zwart

Wantrouwen

WANTROUWEN

'We moeten van het wantrouwen af'. Deze kop van het artikel (ADW/15 maart) is veelzeggend. De betrokken aanwezigen tijdens het laatste Stadsgesprek, een initiatief van Casa Casla en Almere DEZE WEEK, maakten duidelijk dat er ‘schreeuwende behoefte’ is om gehoord, maar bovenal ‘erkend’ te worden. Wat mij, als aanwezige opviel, was dat ondanks, soms sterke meningsverschillen, er een grote mate van saamhorigheid was. Dit was mede te danken aan de gespreksleiders Robert Mienstra en Marcel Beijer die zorgden voor een goed gespreksklimaat. Het krantenartikel is de moeite waard om opnieuw gelezen en bewaard te worden. Voor mij ligt nog vers in het geheugen ‘de dag van de democratie in oktober 2017. Helaas is de evaluatie van deze dag en de lering daarvan onvoldoende geëvalueerd. Naast de ingevoerde maandelijkse Stadsgesprekken, waar iedere inwoner deel van uit kan maken, mogen wij uitzien naar de eerstvolgende Internationale Dag van de Democratie die gehouden wordt op 15 september. Laten wij deze dag uitbundig vieren als dankbetuiging voor onze democratie en laat dan ook het ‘Stadsgesprek’ daarvan onderdeel zijn. Wantrouwen? Kom op. Wij houden toch van elkaar. “We zijn op de wereld om mekaar te helpen, niet waar?” 

Jo Bosma