Participatie: ‘Ga nooit in een klankbordgroep zitten’

ALMERE –  “Het leek mij een goed idee om op de uitnodiging van de gemeente in te gaan om deel uit te maken van een klankbordgroep, maar het bleek een wassen neus. Eigenlijk mochten we alleen maar meepraten over welke bomen er zouden worden herplant.”

Door Marcel Beijer

Bewoonster Marleen Mak van de Waterwijk is zwaar teleurgesteld in het participatieproces rond de bouw van een seniorencomplex, recht tegenover haar woning. “Eigenlijk is zo’n klankbordgroep een wassen neus. We hadden sterk de indruk dat de gemeente alles al had dichtgetimmerd en de klankbordgroep als excuus gebruikt om aan de gemeenteraad te laten zien dat er inspraak heeft plaatsgevonden.”
Bewoonster Deborah Recinos uit de Parkwijk deelt die mening. “Ga nooit in een klankbordgroep zitten, de gemeente gebruikt het als excuus voor participatie. Hier in de wijk willen ze twee appartementencomplexen voor dak- en thuisloze jongeren neerzetten. Ze wilden dat we een klankbordgroep samenstellen die dan namens de bewoners met de gemeente zou overleggen. Maar waarover dan? Tijdens de gemeentelijke informatiebijeenkomst werd duidelijk dat alles al bekokstoofd is.”

Waterwijk

“Wij hebben dus wel een klankbordgroep samengesteld”, stelt Marleen Mak. “Natuurlijk had ik ijdele hoop dat ik met argumenten het bouwplan hier in Waterwijk nog tegen kon houden, maar ik verwachtte toch zeker het plan nog wat bij te kunnen sturen. Zo zou het mooi zijn als het gebouw, dat een U-vorm heeft, gedraaid werd. Maar dat was niet de bedoeling, zo werd al snel duidelijk. We mochten meepraten over het herplaatsen van bomen die gekapt moeten worden. Maar het maakt mij dus geen biet uit of er een appelboom- of eik komt te staan. Dat gaat nergens over.” Het stoort Mak ook dat de gemeente de klankbordgroep te elfder ure pas bij elkaar riep. “We hadden de keuze om te vergaderen om 15.00 uur of om 17.00 uur, ambtenarenuren dus. Dan werken de meeste mensen gewoon nog. Uiteindelijk bestond de klankbordgroep uit drie mensen, waaronder ook een toekomstige bewoner van het complex. Het stelde niets voor. Ik had het idee dat we marionetten waren.”

Parkwijk

In de Parkwijk willen ze zich niet ‘voor het karretje van de gemeente laten spannen’, zoals Deborah Recinos dat omschrijft. “We gaan wel een klankbordgroep oprichten, maar niet onder de vlag van de gemeente. Dan mogen we misschien meepraten over de kleur van de bakstenen. We gaan het zelf doen. Zo werd tijdens de informatiebijeenkomst gezegd dat er op die plek (op de Boomgaardweg, red.) voor jongeren uit de buurt zou worden gebouwd. Maar uit de stukken die naar de gemeenteraad zijn gestuurd blijkt dat het om dak- en thuisloze jongeren gaat. Dat is misleidend en wekt geen vertrouwen.” Recinos heeft niet het idee dat er serieus naar de bewoners geluisterd zal worden: “De gemeente heeft enorme haast. De panden moeten en zullen op de beoogde plek komen. De online bijeenkomst was een toneelstuk met slechte acteurs. Ze waren zichtbaar verbaasd dat we ons zo goed hadden voorbereid, maar ze stelden dat er geen geschikte binnenstedelijke alternatieven zijn. In het verslag dat we kregen van de avond, is duidelijk dat het ten gunste van de gemeente is geschreven.”

Behoorlijk boos

Marleen Mak zegt ‘best behoorlijk boos’ te zijn over het fenomeen klankbordgroep. “Het lijkt dat we hebben mogen meedenken, maar dat is dus niet zo. En de gemeenteraadsleden denken nu waarschijnlijk dat er goede inspraak heeft plaatsgevonden. We zijn één keer bij elkaar geweest en nu het punt tijdens de Politieke Markt wordt besproken, wordt er de komende weken nog een datum geprikt. Het is de vorm. Echt, het stelt niets voor.”