Afscheid van Robert Mienstra: ‘ik zet alles in een klap uit’

ALMERE – Robert Mienstra (70) is begonnen aan zijn laatste maand als journalist voor deze krant. “Als journalist sta je altijd aan en vanaf 31 oktober zet ik in één klap alles uit”, zegt Mienstra. Want na een kwart eeuw neemt hij ook als columnist definitief afscheid.

Door Marcel Beijer

“Door mijn werk werd ik een bekende verschijning in Almere”, zegt Mienstra. “Ik merkte dat artikelen in de krant er best wel toe deden. Je hebt daarin als journalist een bepaalde invloed. Natuurlijk werden mensen daar wel eens boos over, maar de meeste reacties kreeg ik op mijn columns. Logisch, want die zijn scherp aangezet, vaak met overdrijving.” Dat leidde soms tot felle reacties. Mienstra: “Mijn oude chef van het Dagblad van Almere, Cor van Mulligen, zei altijd: je hebt een goede column geschreven als de helft er aanstoot aan neemt en de andere helft erom moet glimlachen. Dat is regelmatig gebeurd.”

Wethouders

Mienstra omschrijft zichzelf als een ‘sociaal, maar lastig mannetje’. Zeker als er vanuit het stadhuis soms boze telefoontjes kwamen. “Meestal waren het de voorlichters die de reputatie van hun wethouders wilden redden. Maar mijn stukken zijn altijd op feiten gebaseerd. Ik wijk dan niet. Dan ben ik dus een lastig mannetje. Maar ook altijd bereid om het met de wethouder uit te praten. Een journalist moet nooit vrienden worden met wethouders of raadsleden. Maar je moet wel vriendschappelijk met elkaar omgaan. Op de tribune van Almere City FC mopperen we hartgrondig samen om foute beslissingen van de scheidsrechter.”

Onderwijs

Mienstra was jarenlang docent bij de Meergronden. “Daar ben ik gevormd, vooral door wijlen rector Douwe de Vries. Ik schreef onder pseudoniem columns in het schoolblad. Die werden ook gelezen door een journalist van de toenmalige Gooi- en Eemlander/Dagblad van Almere. In 1998 vroeg hij of ik voor die krant columns wilde gaan schrijven. Dat vond ik een eer want ik liep daarmee in de sporen van Wuiver, hun columnist waar ik groot fan van was. Grote schoenen om te vullen.”

Hoogte- en dieptepunten

Dieptepunten weet Mienstra niet op te noemen. “Al verbaas ik me er soms over dat wethouders soms het verschil niet weten tussen een nieuwsverhaal en een column. Bijzonder zijn de publicaties die tot stand kwamen door geheime informatie die ik in handen kreeg. Er is zelfs een onderzoek gedaan naar waar het lek vandaan kwam. Niets gevonden, natuurlijk. Wij beschermen onze bronnen eeuwig en altijd. Mijn grafschrift wordt: ‘hier ligt Robbie in grond, ook daar houdt hij zijn mond.‘ Maar echt plezier beleefde ik aan de interviews met relatief onbekende Almeerders: mensen met een bijzonder verhaal, bruidsparen. Dat soort dingen.”

Afscheid

Het abrupte en volledige afscheid zal hem zwaar vallen, weet Mienstra. “De lol op de redactie, de heisa die ontstaat na sommige publicaties. Maar stoppen is een bewuste keuze. Ik kan nu zonder verplichtingen lekker met mijn vrouw op stap, musea bezoeken, boeken lezen en er met de camper op uit. Bovendien wil ik mijn collega’s niet voor de voeten lopen. Ik krijg een afscheidsfeest op 31 oktober en dan is het mooi geweest.”