Philippe van Thiel van Haddock pinkt traantje weg

Haddock Watersport aan Weerwater is niet meer

Door Robert Mienstra

ALMERE - De grote zaal van Haddock Watersport klinkt hol. Terneergeslagen zit eigenaar Philippe van Thiel op een raadje van het podium. De oude piano is het enige wat nog herinnert aan de vele feestavonden die er werden georganiseerd. “Er is een deur dichtgeslagen”, zegt hij, doelend op het verdwijnen van de populaire jachthaven ten behoeve van de Floriade. Haddock Watersport aan het Weerwater is niet meer.

Zwijgend kijkt Van Thiel voor zich uit. Dan komt een aantal mannen vorsend binnen. “Die zijn van de gemeente en van de Floriade B.V.”, fluistert Van Thiel. “Ze zijn nu al aan het kijken wat ze met mijn gebouw kunnen doen ten behoeve van de huisvesting van de Floriade B.V. En ik heb nog tot vanavond. Dan is het niet meer van mij.”

Bar

De oude bar in de vorm van een zeilboot staat al in het gebouw aan het surfstrandje in Haven. “ ’s Ochtends serveerden we hier er nog koffie aan, toen schroefden we hem los, en hop met de kraan op de vrachtwagen. ’s Middags werd er in Haven in het gebouw bij het surfstrand alweer koffie aan geserveerd”. Er verschijnt een lach om zijn mond. De ondernemer die van een enkele zeecontainer een populaire, veel bezochte jachthaven en partylocatie maakte, heeft van binnen het vuur nog brandende. Dan kijkt hij weer somber naar de rondlopende ambtenaren. Zachtjes schudt hij zijn hoofd. “Tja, Haddock er uit, de Floriade B.V er in.” Aan het gezicht van Van Thiel is te zien dat dit hem zwaar valt.

Vuur

Er deden weddenschappen op het stadhuis of Van Thiel nu met pensioen zou gaan. Maar daar kennen ze de echte Van Thiel niet zoals de Almeerders hem kennen. “Ik ga door op de nieuwe locatie aan de Noorderplassen”, zegt hij. “Ik ben al aan het kijken of dat versneld kan.”
Het vuur komt terug in de ogen van Van Thiel. “Deze week zijn de zeillessen begonnen op de nieuwe locatie aan het stand van Almere Haven. Geweldig om die kinderen daar weer plezier te zien maken. Het is ook gek dat zij geen idee hebben van alle ellende die Haddock had de afgelopen jaren. Zij komen gewoon weer lekker zeilen, surfen en kanoën.”

Schilderij

“Mijn laatste handeling”, wijst Van Thiel op het schilderij van de zeilende kapitein in de ruimte die ooit een bruisend schipperscafé was. “Dat is het enige dat er nog hangt in de gebouwen: de zeilende kapitein. Dat haal ik van de muur af en dan verlaat ik het pand. Als een echte kapitein die als laatste het schip verlaat.”
Van Thiel gaat dicht bij de kapitein staan. “Die heeft hier heel wat meegemaakt”, zegt hij. “Maar hij gaat mee naar de nieuwe locatie.”