Ruud Pet met pensioen”Het Voedselloket is politiek ondergewaardeerd”
AlgemeenALMERE – Ruud Pet, directeur Passend Onderwijs Almere, gaat 15 februari met pensioen. Hij vertelt met smaak over zijn onderwijswerk, zijn politiek carrière en het Voedselloket. En pittige politieke uitspraken doen kan hij nog steeds niet laten.
Pet werd al op jonge leeftijd hoofd van een school. “In Amsterdam begon ik als 22-jarige in 1973 als onderwijzer op een LOM-school in Geuzenveld. Als ik daar ging werken hoefde ik niet in militaire dienst. Een uitstekende combinatie. De gemeente vond dat daar een plaatsvervangend hoofd moest komen. Niemand wilde. Iemand zei: ‘we hebben nu zo’n eigenwijze jonge onderwijzer binnen, maak die maar waarnemend hoofd.’ Twee jaar later werd ik hoofd van de school met veertien klassen.
In 1980 kwam Pet in Almere werken als directeur van de Scheepskameel in Stedenwijk Midden. “Op die school heb ik misschien wel het mooiste jaar uit mijn werkzame leven gehad. Ik had een klas 4/5/6 met 47 leerlingen. Dat was echt een uitdaging. In die tijd gaf je als directeur ook nog gewoon les.”
In 1984 werd hij directeur van de Bombardon, de school voor speciaal onderwijs die nu bij de Cinemadreef staat. “Ik ben daar tot 2001 directeur geweest. Op zo’n school kan je het verschil als volwassene voor die kinderen maken. De empathie van de leraar kan voor de kinderen op zo’n school een belangrijke rol spelen in een moeilijke fase van het leven van die kinderen. Kinderen moeten in school volwassenen tegenkomen die hen vertrouwen schenken. Mijn hart ligt bij die kinderen waarbij alles niet zo vanzelfsprekend gaat. Het doet mij zo goed als ik nu oud leerlingen tegen kom die roepen ‘hè, Ruud, mijn oude meester. Kijk nou eens.’ Dat is zo heerlijk. Dat vind ik het leuke van Almere. Als je hier al zo lang werkt en die kinderen als volwassen ontmoet als echte Almeerders die hier werken en wonen.”
In 1992 werd ik lid van GroenLinks. Ik deed dat omdat ik de behoefte had een rol te spelen in de ontwikkeling van de stad. Ik vind het leuk om me met dingen te bemoeien en zaken te beïnvloeden. In 1998 kwam ik in de gemeenteraad. In 2000 werd ik fractievoorzitter. In 2013 ben ik gestopt toen ik bestuurder werd van Passend Onderwijs. Ik kon niet overdag met de wethouder praten over de ontwikkeling van onderwijs en dan ’s avonds als raadslid diezelfde wethouder controleren. Toen vond ik dat onzin, maar achteraf ben ik het er mee eens.”
“Op onderwijs- en sportgebied heeft de stad het goed gedaan”, zegt Pet die zich stoort aan de culturele armoede in Almere. “Ons stadsbestuur heeft het wel laten liggen in culturele investeringen. Er is weinig cultureel besef in deze stad. Waarschijnlijk is hier heel lang een bevolking geweest die weinig met cultuur had of er weinig tijd voor had. De ontwikkelingen gaan moeizaam. Dat zie ik als ik nu kijk naar de Kunstlinie, het gedoe rond Corrosia, het mislukken van het Filmhuis. de Kunstlinie is gewoon de nek omgedraaid door de gemeenteraad. Je weet dat als je zoiets neerzet, dat het geld kost. Tja, dat gaan ze dan in de Floriade stoppen.” Pet lacht: “Ik heb toen uiteindelijk in de raad ook wel voorgestemd.”
Pet vindt dat er geen visie op cultuur is in de stad. ”Dat is bij alle colleges niet of weinig aanwezig geweest. Ik merk in mijn omgeving dat mensen, die hier lang wonen, uit Almere vertrekken naar Amsterdam en Utrecht. Creatief talent lekt weg.”
Pet is al jaren actief als vrijwilliger bij Alkind, een organisatie voor kinderen die sociaal geïsoleerd zijn, en is bestuurslid bij het Voedselloket. “Ook dat doe ik omdat ik een rol wil spelen in de stad. Mijn keuze voor onderwijs, voor de politiek en het Voedselloket komt uit de dezelfde drijfveer voort. We moeten met elkaar delen wat we hebben in de stad. Je moet mensen kansen bieden. VLA doet meer dan eten uitdelen. Je moet mensen kansen bieden. Er worden goede inhoudelijke keuzes gemaakt. VLA doet wat aan de oorzaak, helpt bij schuldsanering en scholing.” Dan heft Pet weer het vingertje op naar de politiek. “Het Voedselloket is politiek volledig ondergewaardeerd. De VVD en de PVV zien het als inkomensondersteuning. VLA zet juist mensen weer op de rails. Het helpt mensen om uit de problemen te komen en er vooral uit te blijven. En als ze er uit zijn, zien we ze ook niet meer terug. Daar zou de politiek toch veel meer respect voor moeten hebben.”
