Einde zoektocht bewoners laatste Bivakhuisje

HAVEN - Het Bivakhuisje op het tuinencomplex Water-Land heeft de gemeentelijk monumentstatus gekregen. Tijdens Open Monumentendag, zaterdag 9 september, is het huisje aan de Meentweg 2 te bezoeken van 13.30 tot 18.00 uur. Maar wie woonde er in dat huisje? Almeerder Jak Boumans zocht het uit.

Het Bivak was een plaats in het huidige Almere Haven, waar acht houten stacaravans werden geplaatst in de drooggevallen polder. De stacaravans waren bestemd voor de gezinnen van acht kwartiermakers: drie politiemannen, twee GGD’ers, een PTT’er, een monteur voor gas en licht en een bode van de Haak, een groep barakken voor ambtenaren, annex politie- en dokterspost tegenover het Bivak. De Bivak-gezinnen kregen de sleutel van de stacaravans aangeboden op 1 december 1975.  Op 9 november 1978 kwam uiteindelijk een pertinent einde aan het Bivak. De stacaravans werden aangeboden aan tuin- en sportverenigingen. Na al die jaren is er nog maar één over: het huisje op het Water-Land complex staat er nog steeds; het heeft in al die jaren gediend als winkel, kantine en is nu een administratie- en bestuursgebouw van de tuinvereniging. 

Welk gezin?

De vraag is nu welk gezin heeft er in gewoond? Het huisje op Water-Land bevat geen aanwijzingen over het gezin dat het bewoond heeft. Er is geen huisnummerbordje aanwezig. Er is gekeken naar het chassisnummer van de stacaravan. De enige aanwijzing is een oorspronkelijk telefoontoestel met een telefoonnummer 11171. Boumans zocht in de telefoongidsjes van 1976 en 1977 en constateerde, dat van zeven gezinnen de telefoonnummers wel bekend waren, maar niet van de familie Elly (67) en Gerrit (72) Kool. Zij  wonen nog steeds in Almere. De vraag of Gerrit het nummer herkende, bracht de nodige twijfel.

Niet Kool, maar Van den Bos

Na het contact met de familie Kool, kreeg Boumans via Stadsarchief contact met een oud voorzitter  van het tuinencomplex Water-Land, Hans van Lingen. Hij is betrokken geweest bij de schenking van het Bivakhuisje door de Rijksdienst voor de IJsselmeerpolders (RIJP). Eerst bood het RIJP de stacaravan aan voor 1600 gulden, af te betalen in 3 jaar. Maar de RIJP kwam hierop terug en schonk het gebouwtje voor 1 gulden aan de volkstuinvereniging. Gevraagd naar de bewoner van het huisje werd hem verteld: de chauffeur van de ambulance. In het Bivak woonde twee GGD’ers, de heer Marcusse en de heer Van den Bos. Contact met de dochter van Bos, Aukje, maakte duidelijk, dat haar vader de ambulancechauffeur was. En daarmee was het gezin Van den Bos geïdentificeerd als de bewoners van het laatste Bivakhuisje met het adres Bivak 6. Toen het Bivak werd opgeheven is het gezin verhuisd naar de Parkwerf in Almere haven. 

De cirkel is rond

Toch had Onno van den Bos een wens toen hij het Bivak achter zich liet. In de Almare van 24 maart 1978 stelt hij het toch wel jammer te vinden, dat het Bivak uiteindelijk helemaal zal verdwijnen. “Maar ik ben het wel eens met de uitspraak, die landdrost Lammers blijkbaar eens heeft gedaan, dat er van dat bivak een soort monument moest worden gemaakt.” Op 9 september 2023 is de cirkel rond, wanneer dochter Aukje van den Bos  aanwezig zal zij, wanneer het Bivakhuisje, waarvan zij de deur mocht openen in 1975, eindelijk een gemeentelijk monument is.Jak Boumans samensteller De Allereerste Almeerder: Wim Leeman; 2021, een Humanitas Almere Levensboek. Het boek is online beschikbaar via het Stadsarchief Almere.